Zoals gezegdheb ik vorig weekend een kort tripje van 2 dagen gemaakt! Om 05:00u vertrokken we zaterdag met een groepje van 6 personen richting Chiabal. Een klein dorpje op ongeveer 3300m hoog waar traditionele Maya families wonen. Onderweg zouden we stoppen bij een uitkijkplaats, maar aangezien er heel veel wolken waren, konden we niet veel zien en zijn we door gereden. Wel jammer, maar we zouden het op zondag nog een keer proberen.

(Dat heb ik nog niet eens verteld in mijn 1e blog, maar het weer valt toch wel enigzins tegen. Vanaf mijn aankomst hier bijnaeen week elke dagwel een keer een flinke bui gehad en dat schijnt voor februari heel vreemd te zijn. Heb ik weer

Maar als de zon dan eenmaal schijnt is het wel warm, dus denk dat het nog wel beter wordt. Heb nog 9 weken dus moet goedkomen en volgens de locals wordt het vanaf maart echt zomer!).

Maar goed, na een uurtje of 3 rijden,waren we bij de familie. Ellen en ik zaten samen bij een gezin. Echt heel erg grappig, want de kinderen vonden ons in het begin echt een beetje eng en elke keer als we naar ze keken of bijv. ´hola´ zeiden dan renden ze weg. We kregen onze kamer te zien, een apart gebouwtje met 3 bedden. Echt heel goed vergeleken met waar zij slapen. Ongeveer in dezelfde ruimte, maar dan met zn negenen ofzo

Na even op bed gelegen te hebben kregen we rond 09:00u ontbijt en konden we in hun keuken eten. Jeetje wat een wereld van verschil! Ze koken op een soort steen die boven een vuur verwarmd wordt. Er staan hele kleine stoeltjes (in NL zijn dit gewoon kleuterstoeltjes) en daar zit iedereen op. Bedenk dan ook even dat iedereen hier een stuk kleiner is danwij Nederlanders. Zie je het voor je... ik op zo´n stoeltje. Nou ja, en dan zitten er ook nog eens een stuk of 7 kinderen toe te kijken hoe je eet. En als je naar ze kijkt, rennen ze weer weg! Wel echt hilarisch

Als ontbijt kregen we tortilla´s, eieren en iets van groenten. Wel prima te doen, maar even wennen als je normaal brood eet ´s ochtends.

Daarna met een busje naar de markt in Todos Santos geweest, een hele grote markt met allerlei eten, schoenen, kleding en van alles en nog wat..Niets gekocht, maar wel veel gezien. En als je een foto van iemand wilde maken, wilden ze dat niet. Dan moest je ervoor betalen! Heb ik niet gedaan en maar gewoon geprobeerd groepjes mensen op de foto te zetten. De klederdracht was namelijk zo bijzonder, die wilde ik wel op de foto hebben.

Daarna weer terug naar de Maya familie om te lunchen (weer warm eten, maar dit keer iets met aardappels, wortels en tortilla´s. Daarnaast kregen we ook thee, ik denk speciaal voor ons gekocht want het waren zakjes met engels tekst. Wel heel lief dus!

Na de lunch Piedra Cuache beklommen. Een berg daar in het dorpje met uitzicht over meerdere plaatsen. Een hele klim (ongeveer een uur en 15 min. over gedaan), maar zeker de moeite waard. Ja paps, je zult trots op me zijn. Ik die niet van lopen houd

Had het onderweg ook heel moeilijk, maar wilde niet opgeven. Uiteindelijk heel blij dat ik het tot het eind gehaald heb. En de foto´s spreken denk ik voor zich!!

Na even een aantal ´Kodak´ momentjes gedaan te hebben

gingen we terug naar beneden. Daar weer even op bed gelegen om bij te komen, om vervolgens weer een warme maaltijd te krijgen. Ditmaal spaghetti met kidneybonen en tortilla´s. Ja die krijg je altijd!

Het was heel gezellig en lekker warm in het keukentje. Daar waren Ellen en ik heel blij mee, want na de klim gingen we naar beneden en was de zon weg. Dan is het op die hoogte toch wel heel erg koud. Omdat het ´s nachts ook heel koud zou worden, liep de man des huizes met ons mee naar de kamer. Daar was nog een bed over en verdeelde hij de 2 dekens van die bedden over onze bedden. Verder vroeg ik nog of het mogelijk was een kruik mee te nemen naar bed. Volgens Josan kon ik daar namelijk om vragen. In eerste instantie hadden ze die niet, maar ze gingen uitgebreid zoeken en vonden er voor mij toch 1! Helemaal super dus! Al viel de kou achteraf wel mee in het gebouwtje waar wij sliepen en heb ik toch heerlijk geslapen. Ook niet gek na zo´n hele klim!

Voor het slapen moest ik eigenlijk nog even naar de wc, nou dat is ook een verhaal apart haha. Moesten naar een klein houten hokje en daar stond een stenen pot met een groot gat. JA, jullie snappen het vast

En aangezien zowel Ellen als ik geen zaklamp mee had, was het lachen geblazen. Plassen in het pikkedonker en niet eens de pot zien. Daarom de deur maar open gehouden zodat we maanlicht en licht van andere huizen hadden. Zie je het voor je... en dan ook nog eens geluiden van een ritselend beest! In ieder geval moesten wij heel hard lachen en vergeet ik dat moment nooit meer!

Zoals gezegd lekker geslapen en de volgende ochtend na het ontbijt afscheid genomen van de familie. Ook nog ´even´ wat foto´s gemaakt. Nou ja even... wij dachten we maken wat foto´s, zodat we kunnen laten zien bij wie we in huis zaten. Dat konden we wel vergeten. De kinderen werden eerst allemaal naar hun kamer gestuurd en moesten zich in nette kleren hijsen. Ook de baby werd helemaal aangekleed en ze wilden graag een foto apart. Ze vonden het wel goed dat we foto´s maakten, maar wel met de vraag of we ze dan ook op willen sturen. Dat gaan we de komende weken dus nog even regelen!

Eenmaal vertrokken (ik gok 20 min later

) nog even langs het uitzichtpunt gegaan, maar daar waren weer wolken. Snel weer verder gereden dus naar de volgende bestemming: Zaculeu. Daar staan oude Maya tempels. Dat was echt een super mooie plek en weer veel mooie foto´s gemaakt. Ook leuk om het verhaal erachter te horen, welke tempel voor wie is en waarom enzovoort. Teveel om op te noemen, maar zal in ieder geval wat foto´s plaatsen.

Daarna ergens wat gegeten voor de lunch en weer terug gegaan naar Xela. Waren rond een uur of 3 terug en had dus nog even lekker wat tijdin de middag. (Toen mijn andere blog geschreven). Al met al een heerlijk weekend gehad, maar doordat het allemaal zo primitief was, besef ik toch uitermate goed hoe fijn ik het eigenlijk in Nederland heb. Ja, dat is ook wel eens goed om mee geconfronteerd te worden. En voor jullie weer een leuk verhaal, tenminste dat hoop ik!!!

Op naar de volgende ervaringen!

Dikke kus